با فردوسی

عشاق تو جز دیدهٔ خونبار نخواهندغیر از دل آزرده افکار نخواهندفریاد که این درد مرا کشت که آن دوستبا من نکند مهر که اغیار نخواهندای بوالهوسان دور شوید از من مسکینمردان دهش رونق بازار نخواهندگو قیمت ما بشکند آنجا که کسی راباشند خریدار و خریدار نخواهندما را هوس انجمنی نیست که عشاقجز خلوت و در دل گله با یار نخواهندگویی بر زاهد چه حدیث از می و معشوق؟!این طایفه جز جبه و دستار نخواهندمنصور از آن بر سر دار است که خوبانارباب وفا جز به سر دار نخواهندتا باشدشان عذر جفا خیل نکویانجز عاشق بدنام گنهکار نخواهندآنها که ز خوبان دلشان است به دامانصد خرمن گل گلشن و گلزار نخواهندجان بر کف خود گیر صفایی به ره عشقدر کوی بتان درهم و دینار نخواهند با فردوسی...